अहम् एकः गमनम् कृतवान् तत्र
गतः स्वर्गेण सह समृद्ध्या ।
स्वे रहस्यम् सम्भावयितुम् अहम्
उद्यमम् नवम् च पुराणम् च ॥

अग्निगार हरित समागमे
समुद्रस्य लता पथि तिष्ठति ।
न दुर्लभम् तत्र गमनम्
स्थानम् निकटम् न दूरम् अपि ॥

ब्रह्मणः निवासस्थाने निम्नम्
समुद्रस्य नियमितम् क्रमेण ।
तत्र न सक्तः स्मरणेन चले
वेगम् उद्यमम् तरसा अधिकम् ॥

निरीक्षणम् स्थाणु विग्रहे विषमे
न करिष्यसि परिश्रान्तस्य ।
लोड़ा तथा परिश्रमस्य तु महत्
समुद्रस्य ऊर्ध्वम् स्थानम् अस्ति ॥

अग्निगार स्वरूपम् प्राप्तवान् असि
ध्यानेन विदितम् तद् अनन्तरम् ।
ततः परित्याज समृद्ध्या सह
शान्तिम् प्राप्स्यसि निरुद्यमम् ॥

अतः श्रुत्वा सर्वत्र सुरक्षितम्
अनुतिष्ठस्व परिश्रमम् सुखम् ।
अग्निना सहितम् यदि ते बलम्
प्राप्स्यसि राज्यम् परमम् सुखम् ॥